BLOW HORN
Blijf op de hoogte en volg Hans en Marja
12 November 2012 | India, Udaipur
Ram Ram
Hoestend rochelend en proestend de 22km naar Mt Abu omhooggeploeterd... Mar d'r bronchitis blijkt hartnekkig en ik heb respect voor haar doorzettingsvermogen. We hebben inmiddels onze reisapotheek voor een Amoxicilline-kuur aangesproken.
We werden beloond met een soort Indiaas pretpark-gebeuren, absoluut niet wat we verwacht hadden.
Stalletjes eethuisjes stalletje stalletjes een heus horrorhouse een gokhal een meer met waterfietsen en heeeel veeel hotels. Omdat de Indiers vakantie hebben
ivm met het Hindoe Diwalie festival was het druk en viel het toch nog tegen om onderdak te vinden.
Afgezien van het Mt Abu gebeuren is de omgeving fabelachtig mooi, een plateau op 1250m bezaaid met tempels en een prachtige natuur met veel water,
palmen, apen, vogels, beren en zelfs een paar tijgers naar het schijnt.
De 2de dag zijn we met de fiets - zonder bagage- er op uit gegaan om wat Jain-tempels te bekijken.
Een leuke tocht, de verste tempel lag 10 km van Mount Abu.
Bij de grootste tempel -hoewel we weten dat de toegevoegde waarde meestal nul is- toch deze keer een gids genomen, omdat hij zo zielig was.
Zelfs accoord gegaan met z'n veel te hoge vraagprijs. Oud en aan de rechter kant spastisch -zodat we vaak op hem moesten wachten =OK.
Maar een Engelse vocabulaire van maar 4 woorden (yes tempel foto no) is wel erg minimaal wanneer je dat beroep wil uitoefenen.
Zoals we al eerder schreven is het eten hier in Rajasthan heerlijk maar s'morgens zijn alleen gefrituurde gerechten verkrijgbaar en voor ons veel te vet.
Van huis hadden we om die reden Havermout meegenomen en we maakten ons papje klaar met hete thee die we bij de stalletjes onderweg bestelden.
Erg lekker! Maar de Havermout is op en nu doen we het met Babyvoeding... ze hebben 3 smaken rijstebloem, appel en iets van ?? + koud water en we zijn heel blij.
De 22 km afdaling was zalig....... waarna via super rustige landweggetjes op en neer door het Avalli-gebergte naar het 1150m hoog gelegen
Kumbhalgarh-Fort. Een giga complex 36km ommuurd en met honderden tempels. Vandaag na 87 km in het mooie maar o zo drukke gezellige om een meer gedrappeerde Udaipur gearriveerd.
Echt weer even wennen aan al het getoeter en de stank van al het verkeer. Afremmen en eerst rustig kijken.. hebben ze hier nooit van gehoord. Gewoon hard toeteren is toch voldoende? Vooral ergerlijk zijn de brommers in de smalle straatjes van de binnensteden. Ze passeren je continue luit toeterend op een paar cm. Bij alle vrachtauto's staat met grote letters BLOW HORN achterop. Gelukkig zijn er nog voldoende stille landweggetjes over. Buiten de grote steden heeft de tijd stil gestaan en leven de mensen zoals vroeger en twee passerende fietsers!! dat is een SUPER happening! Zodra we stilstaan, bv bij een theestalletje (heerlijk die massala-thee met gember) heeft zich altijd binnen een paar minuten een dankbaar publiek verzameld. En is er altijd wel iemand die een beetje Engels spreekt en erg interessante vragen gaat stellen.... what is the purpose of your visit....you like India?....how much cost your bike? ..... etcetc. Best vermoeiend, gelukkig kunnen we elkaar afwisselen. Langs de weg wordt er gezwaaid, geroepen en gelachen, kinderen rennen met ons mee en gillen "pen pen please pen" Zouden ze echt denken dat we in onze fietstassen alleen maar balpoints hebben?
Andere vakantiefietsers hebben we nog niet gezien. Er wordt hier trouwens zo wie zo nauwelijks gefiets, als je al een fietser tegen komt, is het of een arme grijsaard zwabberend op een roestig iets of een jongetje dat ons stoer probeert te passeren. Maar dat is altijd weer ter mislukking gedoemd omdat ze hier geen fietsen met verslellingen kennen. Ik schrijf dit zittend op het dakterras van ons hotel uitkijkend over Udaipur. Het is Diwali-feest en er wordt momenteel overal dagenlang vuurwerk afgestoken, best een mooi gezicht die vuurpijlen boven de stad.
India is zo anders... we genieten van elke minuut. Morgen nog hier en dan weer verder want de 22ste willen we 700 fietskilometer verder zijn voor de wereldberoemde "kamelenmarkt" in Pushkar.
groetjes, Hans en Marja
Hoestend rochelend en proestend de 22km naar Mt Abu omhooggeploeterd... Mar d'r bronchitis blijkt hartnekkig en ik heb respect voor haar doorzettingsvermogen. We hebben inmiddels onze reisapotheek voor een Amoxicilline-kuur aangesproken.
We werden beloond met een soort Indiaas pretpark-gebeuren, absoluut niet wat we verwacht hadden.
Stalletjes eethuisjes stalletje stalletjes een heus horrorhouse een gokhal een meer met waterfietsen en heeeel veeel hotels. Omdat de Indiers vakantie hebben
ivm met het Hindoe Diwalie festival was het druk en viel het toch nog tegen om onderdak te vinden.
Afgezien van het Mt Abu gebeuren is de omgeving fabelachtig mooi, een plateau op 1250m bezaaid met tempels en een prachtige natuur met veel water,
palmen, apen, vogels, beren en zelfs een paar tijgers naar het schijnt.
De 2de dag zijn we met de fiets - zonder bagage- er op uit gegaan om wat Jain-tempels te bekijken.
Een leuke tocht, de verste tempel lag 10 km van Mount Abu.
Bij de grootste tempel -hoewel we weten dat de toegevoegde waarde meestal nul is- toch deze keer een gids genomen, omdat hij zo zielig was.
Zelfs accoord gegaan met z'n veel te hoge vraagprijs. Oud en aan de rechter kant spastisch -zodat we vaak op hem moesten wachten =OK.
Maar een Engelse vocabulaire van maar 4 woorden (yes tempel foto no) is wel erg minimaal wanneer je dat beroep wil uitoefenen.
Zoals we al eerder schreven is het eten hier in Rajasthan heerlijk maar s'morgens zijn alleen gefrituurde gerechten verkrijgbaar en voor ons veel te vet.
Van huis hadden we om die reden Havermout meegenomen en we maakten ons papje klaar met hete thee die we bij de stalletjes onderweg bestelden.
Erg lekker! Maar de Havermout is op en nu doen we het met Babyvoeding... ze hebben 3 smaken rijstebloem, appel en iets van ?? + koud water en we zijn heel blij.
De 22 km afdaling was zalig....... waarna via super rustige landweggetjes op en neer door het Avalli-gebergte naar het 1150m hoog gelegen
Kumbhalgarh-Fort. Een giga complex 36km ommuurd en met honderden tempels. Vandaag na 87 km in het mooie maar o zo drukke gezellige om een meer gedrappeerde Udaipur gearriveerd.
Echt weer even wennen aan al het getoeter en de stank van al het verkeer. Afremmen en eerst rustig kijken.. hebben ze hier nooit van gehoord. Gewoon hard toeteren is toch voldoende? Vooral ergerlijk zijn de brommers in de smalle straatjes van de binnensteden. Ze passeren je continue luit toeterend op een paar cm. Bij alle vrachtauto's staat met grote letters BLOW HORN achterop. Gelukkig zijn er nog voldoende stille landweggetjes over. Buiten de grote steden heeft de tijd stil gestaan en leven de mensen zoals vroeger en twee passerende fietsers!! dat is een SUPER happening! Zodra we stilstaan, bv bij een theestalletje (heerlijk die massala-thee met gember) heeft zich altijd binnen een paar minuten een dankbaar publiek verzameld. En is er altijd wel iemand die een beetje Engels spreekt en erg interessante vragen gaat stellen.... what is the purpose of your visit....you like India?....how much cost your bike? ..... etcetc. Best vermoeiend, gelukkig kunnen we elkaar afwisselen. Langs de weg wordt er gezwaaid, geroepen en gelachen, kinderen rennen met ons mee en gillen "pen pen please pen" Zouden ze echt denken dat we in onze fietstassen alleen maar balpoints hebben?
Andere vakantiefietsers hebben we nog niet gezien. Er wordt hier trouwens zo wie zo nauwelijks gefiets, als je al een fietser tegen komt, is het of een arme grijsaard zwabberend op een roestig iets of een jongetje dat ons stoer probeert te passeren. Maar dat is altijd weer ter mislukking gedoemd omdat ze hier geen fietsen met verslellingen kennen. Ik schrijf dit zittend op het dakterras van ons hotel uitkijkend over Udaipur. Het is Diwali-feest en er wordt momenteel overal dagenlang vuurwerk afgestoken, best een mooi gezicht die vuurpijlen boven de stad.
India is zo anders... we genieten van elke minuut. Morgen nog hier en dan weer verder want de 22ste willen we 700 fietskilometer verder zijn voor de wereldberoemde "kamelenmarkt" in Pushkar.
groetjes, Hans en Marja
-
13 November 2012 - 09:57
Henc Valkema:
volg jullie verslag met bewondering en verwondering. met name geven jullie een interessante kjjk op voeding. babyvoeding heeft kennelijk meer met de intrinsieke kracht ervan dan met de leeftijd/omvang van de gebruikers te maken.
ben er nog niet goed achter wat 'blow horn'beduidt.
veel goede moed voor het vervolg en pas goed op jezelf, want als je weer terug bent willen we alle verhalen en foto's nog eens meemaken.
harteljke groet van henc -
13 November 2012 - 09:57
Henc Valkema:
volg jullie verslag met bewondering en verwondering. met name geven jullie een interessante kjjk op voeding. babyvoeding heeft kennelijk meer met de intrinsieke kracht ervan dan met de leeftijd/omvang van de gebruikers te maken.
ben er nog niet goed achter wat 'blow horn'beduidt.
veel goede moed voor het vervolg en pas goed op jezelf, want als je weer terug bent willen we alle verhalen en foto's nog eens meemaken.
harteljke groet van henc -
13 November 2012 - 09:57
Henc Valkema:
volg jullie verslag met bewondering en verwondering. met name geven jullie een interessante kjjk op voeding. babyvoeding heeft kennelijk meer met de intrinsieke kracht ervan dan met de leeftijd/omvang van de gebruikers te maken.
ben er nog niet goed achter wat 'blow horn'beduidt.
veel goede moed voor het vervolg en pas goed op jezelf, want als je weer terug bent willen we alle verhalen en foto's nog eens meemaken.
harteljke groet van henc -
13 November 2012 - 10:00
Jos En Gerda:
Hoi Fietsers, wat een ervaringen hebben jullie weer.
Het moet fantastisch zijn al die mensen die jullie begroeten en vooral die hele andere cultuur.
Wij zitten hier in de mist en genieten van jullie verhaal.
Gaan jullie in 9 dagen 700km fietsen met al die vreselijke wegen?
Petje af hoor, nee jullie houden hem op veel te gevaarlijk.
Doe voorzichtig en vooral nog heel veel genieten.
Lieve groeten van ons......
Jos en Gerda
-
13 November 2012 - 18:47
Trudy Deutekom:
Hoi avonturiers,
Jullie genieten van de feestjes daar. Zijn die anders dan bij ons? Wat een mooie foto, waarop tempels met de heilige koeien. Ik snap nu waarom die koeien heilig zijn. Helaas moeten ze het wel zonder fris gras doen. Maar ja....je kunt niet alles hebben. Opvallend dat de mannen nieuwsgierig zijn en de vrouwen er wel heel mooi gekleed en kaarsrecht lopen met hun lading op het hoofd. Heb jij dat al geprobeerd Marja?
Geniet nog en hopelijk gaat je bronchitis gauw over.
Trudy en Rob -
13 November 2012 - 18:47
Trudy Deutekom:
Hoi avonturiers,
Jullie genieten van de feestjes daar. Zijn die anders dan bij ons? Wat een mooie foto, waarop tempels met de heilige koeien. Ik snap nu waarom die koeien heilig zijn. Helaas moeten ze het wel zonder fris gras doen. Maar ja....je kunt niet alles hebben. Opvallend dat de mannen nieuwsgierig zijn en de vrouwen er wel heel mooi gekleed en kaarsrecht lopen met hun lading op het hoofd. Heb jij dat al geprobeerd Marja?
Geniet nog en hopelijk gaat je bronchitis gauw over.
Trudy en Rob
-
14 November 2012 - 11:10
Rien En Marth:
Wat een prachtig verslag weer! Denk er wel om dat jullie niet te veel baby voeding eten hoor, je weet maar nooit.
Vandaag is het ook een feestelijke dag voor jullie, Hans gefeliciteerd eindelijk weten we nu de datum!!
Nu nog 4 weken genieten!!!!!
Hartelijke groeten,
Rien en Marth -
14 November 2012 - 15:58
Martine En Ilona:
Hans, van harte gefeliciteerd met je verjaardag! Maak er een leuke dag van!
Heel leuk om al jullie avonturen te lezen.
Liefs, Martine, Justin en Ilona
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
