Reis vol tegenstellingen

Namaste allemaal,

Hier gaat alles oke. Nu 2000 km gefietst op vaak zeer slechte wegen.
In het algemeen komen de mensen hier heel vriendelijk over, maar soms ervaren we het ook anders.
Laatst waren we in een plaatsje waar een normaal hotel en een ******* hotel in een fort zou zijn om te overnachten.
In het fort konden we niet slapen omdat het was gesloten ivm restauratie .
De eigenaar van het goedhopere hotel sdhudden alleen maar nee. De persoon die ons naar dit hotel verwees, vond het vreemd dat wij daar niet konden overnachten.
Hij probeerde zelfs voor ons te onderhandelen maar de hoteleigenaar wilde naar niets van weten.Ja wat nu? Hij vertelde ook dat in het hele stadje verder geen hotel meer was .
Om verder te gaan hadden we eigenlijk geen puf. Uiteindelijk bracht een jongen ons naar een guesthouse ergens achter het stadje.
Op zich best schoon dus wij blij. Na een frisse douche op zoek naar een restaurantje.
Die waren daar dun gezaaid. Uiteindelijk eentje gevonden. Wij verheugt naar binnen want we hadden reuze trekin chapati ,naan of roti.
Heerlijk dat indiase eten.We zaten al aan een tafeltje en we vonden de peroneels leden al wat steurs op ons reageren.
Na 5min kwam een peroneelslid met de eigenaar van de zaak naar ons toe.
Jahoor, je raadt het al. De zelfde eigenaar van het hotel dat ons weigerde. . Hij schudde zijn hoofd en vertelde dat wij er niet konden eten omdat het eten te 'Spicy" voor ons zou zijn. Woedend was ik.Te spicy voor ons?? Dat maken wij wel uit.
Maar om de voorkomen dat hij met ons eten zou gaan knoeien zijn we maar weg gegaan.
Uit eindelijk vonden we een vies kraampje met wat pruttels. Het kan niet elke kermis zijn.Toch.?

De volgende dag weer het zelfde liedje. Weer een tocht van 115 km en de eerste hotel was vol,de tweede had wel kamers maar uiteindelijk zei de manager toch nee.
De derde had wel plekmaar het stonk naar urine.
Gelukkig was er nog een optie over. Een schitterde dure Heritage. Een prachtig paleis in een fort van een marahadja.
We kregen het iets gekoper en de maaltijd gratis. Normaal betalen we ongeveer 1000 rupies en nu 7000 rupies(105 euro) ipv de officiele 12000 rupies.
We werden behandeld als .....koning en koninging van Shiba.
Wat een weelde. Prachtige kamer met 2 suites, welkoms drankje, Alles pracht en praal en de bediendes vonden het
schitterend om twee fietsers te verwelkomen. In de avond werd er nog een lokaal dans optreden gegeven.
Het kon niet stuk. En dat het ontbijtje.Nu eens geen babypap maar vers fruit,yogurt,indias eten, noem maar op.


Nu dus een kamertje bij een familie in een dorp aan het Amber fort vlakbij Jaipur.
Ja dat is wel even een omschakeling. Wel warm water. Er hangt een soort schietpistool met een touwtje aan een
kraan om het water te verwarmen.Het water komt in een plastic emmer waarmee je je kan wassen dmv van
een blikje te vullen en over je heen te gooien. Echter dit zijn we eigenlijk hier wel gewend en opzich best mee te leven.
We hadden dit geheel gehuurd dus kamerinclusief badkamer en toilet. De toilet raakte ondertussen verstopt.
Maar nu blijkt de hele famile hier gebruik van te maken De toilet problemen zijn er nog steeds en de familie heeft hier geen problemen mee want nu drijven er tientallen drollen in de pot..Hopelijkis het probleem vavaond verholpen.
Morgen gaan we gelukkig verder.

Vandaag nemen we de tijd om het Amber Fort te bezoeken . Het is mooie impossante fort met een paleis .
Er staan tientallen prachtig beschilderde olifanten klaar om de toeristen naar de Fort te brengen .
Jaipur hebben gelaten voor wat het ivm met onze gezondheid.We zijn beide weer erg verkouden en
hebben nu ookmondkapjes aangeschaft. En Jaipur is een zeer vervuilde stad
Ondertussen ben ik erg argwanend geworden voorde mannen.
Gisteren vroegen driejongens met op een brommerof te een fotomochten maken.
Eerst Hans .Hij stond voormij.Vervolgens werd er een fotovan mijgemaakt. In plaats van naar mijn hand grepen ze maar naarmijn borsten.Dit is echt iets wat ik niet verwacht. Nu kan ik begrijpen dat ze in New Delhi specialebussen hebben voor de vrouwen.De mannen kunnen zich kennelijk niet beheersen. We worden er ons trouwens steeds meer bewust van dat de Indiers twee gezichten kebben, Maar daarover later.

Vanavond hopen we een indiaas bruiloft mee te maken. Gisteren hoorde we ook al muziek maar we waren te moe om actie
te ondernemen.Volgens diverse mensn is er vanavond weer een bruiloft. En als het goed is met olifanten.
November is het namelijk hier het trouw seizoen.

Morgen gaan we weer verder met de tocht.
Over een paar dagen zijn we in Agra.

Lieve fietsersgroeten, Hans en Marja